ಹೊಸ ಎಣ್ಣೆಗಳಿಂದ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿವೆ ಹೊಸ ರೋಗಗಳು

ಆರೋಗ್ಯ ಪ್ರಭ: ಹೊಸ ಎಣ್ಣೆಗಳಿಂದ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿವೆ ಹೊಸ ರೋಗಗಳು [ಕನ್ನಡ ಪ್ರಭ, ಜನವರಿ 7, 2016, ಗುರುವಾರ]

ಸಹಸ್ರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದ ಮಾಂಸ, ತೆಂಗಿನೆಣ್ಣೆಗಳನ್ನು ಆಧಾರರಹಿತವಾಗಿ ದೂಷಿಸಿ, ಎಂದೂ ತಿನ್ನದಿದ್ದ ಬೀಜ, ಸಿಪ್ಪೆ, ಹೊಟ್ಟುಗಳ ಎಣ್ಣೆಗಳನ್ನು ಸಂಸ್ಕರಿಸಿ ಮಾರಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಈ ಹೊಸ ಎಣ್ಣೆಗಳನ್ನು ಸೇವಿಸತೊಡಗಿದ ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಹೃದ್ರೋಗ, ಮಧುಮೇಹ, ಬೊಜ್ಜು, ಕ್ಯಾನ್ಸರ್, ಮನೋರೋಗಗಳು ಮೂರು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿವೆ.

ಇಪ್ಪತ್ತನೆಯ ಶತಮಾನದುದ್ದಕ್ಕೂ ಡಂಗುರ ಸಾರಿಸಿದ್ದ ಹಲವು ಸುಳ್ಳುಗಳಿಗೆ ಇಪ್ಪತ್ತೊಂದನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಲ್ಲೇ ಕೊನೆಗಾಲ ಕಾಣತೊಡಗಿದೆ. ಮೇದಸ್ಸು-ಮಾಂಸಗಳಿಂದಲೇ ರೋಗಗಳುಂಟಾಗುತ್ತವೆ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದುದಕ್ಕೆ ಆಧಾರಗಳು ದೊರೆಯದೆ, ಸಕ್ಕರೆಯೆಂಬ ಸಸ್ಯಾಹಾರವೇ ನಿಜವಾದ ವೈರಿಯೆನ್ನುವುದು ಈಗ ಮನದಟ್ಟಾಗತೊಡಗಿದೆ. ತೆಂಗಿನೆಣ್ಣೆಯಿಂದ ಹೃದಯಾಘಾತ ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಜೋಳ, ಸೋಯಾ ಇತ್ಯಾದಿ ಎಣ್ಣೆಗಳನ್ನೇ ಬಳಸಬೇಕು ಎಂಬ ಸಲಹೆಯೂ ತಪ್ಪೆಂದು ಸಾಬೀತಾಗತೊಡಗಿದೆ. ಆದರೆ ಈ ಸುಳ್ಳುಗಳು ನಮ್ಮ ತಲೆಗಳೊಳಗೆ ಭದ್ರವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿರುವುದರಿಂದ ಅವನ್ನು ಕಿತ್ತು ಹಾಕಿ ಸತ್ಯವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ.

ಎರಡು ಲಕ್ಷ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಮನುಷ್ಯರ ವಿಕಾಸದಲ್ಲಿ ಮೀನು-ಮಾಂಸಗಳ ಮೇದಸ್ಸಿಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವಿತ್ತು, ಮಿದುಳಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಅದು ನೆರವಾಗಿತ್ತು. ಹತ್ತು-ಹನ್ನೆರಡು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಕೃಷಿ ಹಾಗೂ ಪಶುಪಾಲನೆ ತೊಡಗಿದ ಬಳಿಕವೂ ಹಂದಿ, ಆಕಳು ಮತ್ತಿತರ ಸಾಕು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮಾಂಸವೇ ಮುಖ್ಯ ಆಹಾರವಾಗಿತ್ತು. ಅಂತಹ ಮಾಂಸದಿಂದ ಪಡೆದ ಕೊಬ್ಬು ಅಡುಗೆ ಎಣ್ಣೆಯಾಗಿಯೂ ಬಳಕೆಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಸುಮಾರು 6000 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಮೆಡಿಟರೇನಿಯನ್ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಎಣ್ಣೆಗಾಗಿ ಆಲಿವ್ ಕೃಷಿ ತೊಡಗಿತು, ದಕ್ಷಿಣ ಅಮೆರಿಕಾದಲ್ಲಿ ನೆಲಕಡಲೆಯ ಬಳಕೆಯೂ ಆರಂಭವಾಯಿತು, ನಾಲ್ಕು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ತೆಂಗಿನಕಾಯಿ ಹಾಗೂ ಅದರ ಎಣ್ಣೆಗಳು ಬಂದವು, 3000 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಮೆಡಿಟರೇನಿಯನ್ ಹಾಗೂ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಎಳ್ಳೆಣ್ಣೆಯ ಬಳಕೆಯು ಆರಂಭವಾಯಿತು, ಸುಮಾರು 500 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿ ತಾಳೆ ಎಣ್ಣೆಯೂ ಬಂತು.

ಈ ಆಲಿವ್, ಎಳ್ಳು, ತೆಂಗಿನಕಾಯಿಗಳನ್ನು ಒಂದಷ್ಟು ಹಿಂಡಿದರೆ ಖಾದ್ಯ ಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು, ಅವುಗಳ ಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ಹಾಗೇ ನೇರವಾಗಿ ಸೇವಿಸಲೂ ಬಹುದು. ಮಾಂಸಜನ್ಯ ಕೊಬ್ಬಿನಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ಈ ಹಳೆಯ ಎಣ್ಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಪರ್ಯಾಪ್ತ ಮೇದೋ ಆಮ್ಲಗಳು, ಏಕ ಅಪರ್ಯಾಪ್ತ ಮೇದೋ ಆಮ್ಲಗಳು ಮತ್ತು ಒಮೆಗಾ 3 ವಿಧದ ಬಹು ಅಪರ್ಯಾಪ್ತ ಮೇದೋ ಆಮ್ಲಗಳು ತುಂಬಿದ್ದು, ನಮ್ಮ ದೇಹದ ಅಗತ್ಯಗಳಿಗೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿವೆ.

ಇಪ್ಪತ್ತನೆಯ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದವರೆಗೆ ಇವಿಷ್ಟೇ ಎಣ್ಣೆಗಳು ಲಭ್ಯವಿದ್ದವು. ಅಲ್ಲಿಂದೀಚೆಗೆ ಆಹಾರೋತ್ಪಾದನೆಯೂ, ಆಹಾರ ಸಂಸ್ಕರಣೆಯೂ ಬೃಹತ್ ಉದ್ಯಮವಾದಂತೆ, ಅದಕ್ಕಾಗಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಬಳಕೆಯೂ ಹೆಚ್ಚಿದಂತೆ, ನಮ್ಮ ಆಹಾರವೂ ಬದಲಾಗತೊಡಗಿತು. ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕಾದ ಸಿನ್ಸಿನಾಟಿ ನಗರವು ಹಂದಿ ಸಾಕಣೆ ಹಾಗೂ ಅದರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ತಯಾರಿಗೆ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿ, ಪೋರ್ಕೋಪೊಲಿಸ್ ಎಂದೇ ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಿ ಹಂದಿಯ ಕೊಬ್ಬಿನಿಂದ ಮೋಂಬತ್ತಿಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕಂಪೆನಿಯೊಂದರ ಮಾಲಕ ಹಾಗೂ ಅದರಿಂದಲೇ ಸೋಪುಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಇನ್ನೊಂದು ಕಂಪೆನಿಯ ಮಾಲಕ ಅಲ್ಲಿನ ಸೋದರಿಯರಿಬ್ಬರನ್ನು ವರಿಸಿದ್ದು ಇಡೀ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಅಡುಗೆ ಎಣ್ಣೆ ಬದಲಾಗುವುದಕ್ಕೆ ನಾಂದಿಯಾಯಿತು! ಈ ಭಾವನೆಂಟರು ಆರಂಭಿಸಿದ ಕಂಪೆನಿಯು ಹಂದಿಯ ಕೊಬ್ಬಿನ ಬದಲಿಗೆ ತಾಳೆ, ತೆಂಗಿನ ಎಣ್ಣೆಗಳಿಂದ ಸೋಪು ತಯಾರಿಸತೊಡಗಿತು. ನಂತರ ಹತ್ತಿ ಬೀಜದ ಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ಸಂಸ್ಕರಿಸಿ ಹಂದಿಯ ಕೊಬ್ಬಿನಂತೆಯೇ ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಅಡುಗೆ ಎಣ್ಣೆಯನ್ನೂ ತಯಾರಿಸಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಸಸ್ಯಜನ್ಯ ಅಡುಗೆ ಎಣ್ಣೆ, ಸಸ್ಯಜನ್ಯ ಎಣ್ಣೆಯ ಸೋಪು ಎಂಬ ಭರ್ಜರಿ ಪ್ರಚಾರದಿಂದ ಕಂಪೆನಿಯು ಬಲು ಯಶಸ್ವಿಯಾಯಿತು. ಹೀಗೆ 1860ರಲ್ಲಿ ತ್ಯಾಜ್ಯವಾಗಿದ್ದ ಹತ್ತಿ ಬೀಜವು 1870ಕ್ಕೆ ಗೊಬ್ಬರವಾಯಿತು, 1880ಕ್ಕೆ ಪಶು ಆಹಾರವಾಯಿತು, 1910ಕ್ಕೆ ಮನುಷ್ಯರ ಖಾದ್ಯ ತೈಲವಾಯಿತು! ಮೋಂಬತ್ತಿಯಿಂದ ಅಡುಗೆ ಎಣ್ಣೆಯವರೆಗೆ ಬಗೆಬಗೆಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸತೊಡಗಿದ ಭಾವನೆಂಟರ ಕಂಪೆನಿಯು ಜಗತ್ತಿನ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಂಪೆನಿಗಳಲ್ಲೊಂದಾಗಿ ಬೆಳೆಯಿತು!

ಇದೇ ಕಂಪೆನಿಯ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಖಾದ್ಯ ತೈಲ ಸಂಸ್ಕರಣೆಯ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವು ಇನ್ನಷ್ಟು ಬೆಳೆಯಿತು; ಸೂರ್ಯಕಾಂತಿ, ಕುಸುಬೆ, ಸೋಯಾ, ಜೋಳ, ಅಕ್ಕಿ ಹೊಟ್ಟು ಮುಂತಾದವುಗಳಿಂದಲೂ ಎಣ್ಣೆ ಹಿಂಡಿ ಸಂಸ್ಕರಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ಇಂತಹ ಬೀಜ, ಕಾಯಿ, ಸಿಪ್ಪೆ, ಹೊಟ್ಟುಗಳಿಂದ ಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ, ಅವುಗಳ ಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ಹಾಗೇ ಸೇವಿಸುವುದಕ್ಕಂತೂ ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಮೊದಲು ಇವುಗಳನ್ನು ಅತಿ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿ ಜಜ್ಜಿ, ಹೆಚ್ಚು ಉಷ್ಣತೆಯಲ್ಲಿ ಬೇಯಿಸಿ, ಬಳಿಕ ಹೆಕ್ಸೇನ್ ನಂತಹ ಪೆಟ್ರೋ ಸಂಯುಕ್ತಗಳ ಮೂಲಕ ಹಾಯಿಸಿ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿರುವ ಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಂತರ ಈ ಕಚ್ಛಾ ಎಣ್ಣೆಯ ಅಂಟುಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ, ಕ್ಷಾರದೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಸಿ ಆಮ್ಲೀಯ ಕಶ್ಮಲಗಳನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಬಣ್ಣವನ್ನು ತಿಳಿಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕೊನೆಗೆ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಉಷ್ಣತೆಯನ್ನು ಬಳಸಿ ಅದರಲ್ಲಿರುವ ದುರ್ಗಂಧಕಾರಿ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಆವಿಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ, ಸಿಕ್ಕಸಿಕ್ಕವುಗಳಿಂದ ಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ಹಿಂಡಿ, ಪೆಟ್ರೋ ತೈಲದ ಮೇಲೆ ಹಾಯಿಸಿ, ಅಂಟು ತೆಗೆದು, ವಾಸನೆ ನಿವಾರಿಸಿ, ತೆಳುವಾಗಿಸಿ, ಬಿಳುಪಾಗಿಸಿ, ತಿನ್ನಬಹುದೆಂದು ನಂಬಿಸಿ, ಅತಿ ಚಂದದ ಬಾಟಲುಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬಿ, ಆಕರ್ಷಕ ಜಾಹಿರಾತುಗಳ ಮೂಲಕ ಮಾರಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಈ ಹೊಸ ಎಣ್ಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಮೆಗಾ 6 ವಿಧದ ಬಹು ಅಪರ್ಯಾಪ್ತ ಮೇದೋ ಆಮ್ಲಗಳೇ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತವೆ. ಜೊತೆಗೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಉಷ್ಣತೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವುದರಿಂದ, ಅವು ಅತಿ ಸುಲಭದಲ್ಲಿ ಉತ್ಕರ್ಷಕಗಳನ್ನೂ, ಟ್ರಾನ್ಸ್ ಮೇದೋ ಆಮ್ಲಗಳನ್ನೂ ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಇವೆಲ್ಲವೂ ದೇಹಕ್ಕೆ ಹಾನಿಯುಂಟು ಮಾಡಬಲ್ಲವು. ಆದರೆ, ಈ ಹೊಸ ಎಣ್ಣೆಗಳೇ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮವೆಂದು ಈ ದೈತ್ಯ ಕಂಪೆನಿಗಳು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸತೊಡಗಿದವು; ಯಾವುದೇ ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರಗಳಿಲ್ಲದೆಯೇ ಪ್ರಾಣಿಜನ್ಯ ಕೊಬ್ಬು ಹಾಗೂ ತೆಂಗಿನೆಣ್ಣೆಗಳನ್ನು ದೂಷಿಸತೊಡಗಿದವು. ಅಮೆರಿಕದ ಹೃದ್ರೋಗ ಸಂಘ, ಅಲ್ಲಿನ ಸರಕಾರ, ವೈದ್ಯ ವೃಂದ, ಮಾಧ್ಯಮಗಳು, ಜನಸಾಮಾನ್ಯರು ಎಲ್ಲರೂ ಇದನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು. ಎಂಬತ್ತರ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕ ಸರಕಾರದ ಆಹಾರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿಯು ಈ ವಾದವನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಈ ಹೊಸ ಎಣ್ಣೆಗಳಿಗೆ ವಿಶ್ವಮನ್ನಣೆ ದೊರೆಯಿತು, ಎಲ್ಲರ ತಟ್ಟೆ-ಹೊಟ್ಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಜಾಗ ಸಿಕ್ಕಿತು.

ಮೇದಸ್ಸು ಹಾಗೂ ಎಣ್ಣೆಗಳು ಕೇವಲ ಆಹಾರವಸ್ತುಗಳಲ್ಲ, ಅವು ನಮ್ಮ ಕಣಕಣವನ್ನೂ ತಟ್ಟುವಂಥವು. ನಮ್ಮ ದೇಹದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವಕೋಶದ ಪೊರೆಯೂ ಮೇದಸ್ಸಿನಿಂದಲೇ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದು, ನಮ್ಮ ಬೆಳವಣಿಗೆ, ಶಕ್ತಿಯ ಬಳಕೆ, ಮಿದುಳಿನ ಸಂವಹನ, ಹಾರ್ಮೋನುಗಳ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ, ಉರಿಯೂತದ ನಿರ್ವಹಣೆ, ರೋಗರಕ್ಷಣೆ, ಸಂತಾನಶಕ್ತಿ ಮುಂತಾದೆಲ್ಲಕ್ಕೂ ಮೇದೋ ಆಮ್ಲಗಳು ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾಗಿವೆ. ಮಾಂಸ, ಮೊಟ್ಟೆ, ತೆಂಗಿನೆಣ್ಣೆಗಳ ಪರ್ಯಾಪ್ತ ಮೇದಸ್ಸು ಹಾಗೂ ಒಮೆಗಾ 3 ಮೇದೋ ಆಮ್ಲಗಳು ಇವಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗಿದ್ದರೆ, ಹೊಸ ಎಣ್ಣೆಗಳ ಒಮೆಗಾ 6 ಆಮ್ಲಗಳು ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತವೆ.

ಈ  ಹೊಸ ಎಣ್ಣೆಗಳು ಬಂದ ಬಳಿಕ ನಮ್ಮ ಆಹಾರದಲ್ಲಿ ಒಮೆಗಾ 6 ಮೇದೋ ಆಮ್ಲಗಳ ಪ್ರಮಾಣವು ಹತ್ತಿಪ್ಪತ್ತು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿದೆ, ದೇಹದೊಳಗೆ ಅದರ ಪ್ರಮಾಣವು ಮೂರು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿದೆ. ಇದೇ ಮೂರು ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಬೊಜ್ಜು, ಮಧುಮೇಹದಂಥ ರೋಗಗಳು ತ್ರಿಪಟ್ಟಾಗಿವೆ, ರಕ್ತದ ಏರೊತ್ತಡ, ಹೃದ್ರೋಗ, ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಇತ್ಯಾದಿಗಳೂ ಹೆಚ್ಚಿವೆ, ಮನೋರೋಗಗಳೂ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿವೆ. ಹೊಸ ಎಣ್ಣೆಗಳಲ್ಲಿರುವ ಒಮೆಗಾ 6 ಆಮ್ಲಗಳು ಹಾಗೂ ಟ್ರಾನ್ಸ್ ಆಮ್ಲಗಳು ದೇಹದಲ್ಲಿ ಉರಿಯೂತವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದರಿಂದ ರಕ್ತನಾಳಗಳ ಕಾಯಿಲೆ, ಹೃದಯಾಘಾತ, ಬೊಜ್ಜು, ಮಧುಮೇಹ, ಸಂಧಿವಾತ, ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಗೆ ದಾರಿ ಮಾಡುತ್ತವೆ ಎನ್ನಲಾಗಿದೆ. ಅಂದರೆ ಹೃದ್ರೋಗವನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತವೆಂದು ಅಬ್ಬರದ ಪ್ರಚಾರದಿಂದ ಮಾರಲ್ಪಡುತ್ತಿರುವ ಎಣ್ಣೆಗಳೇ ಹೃದ್ರೋಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದಾಯಿತು! ಒಮೆಗಾ 6 ಆಮ್ಲಗಳ ಅತಿ ಸೇವನೆಯು ಅಸ್ತಮಾ, ಚರ್ಮದ ಎಕ್ಸಿಮಾ, ಗರ್ಭಕೋಶದ ಎಂಡೋಮೆಟ್ರಿಯೋಸಿಸ್‌, ಖಿನ್ನತೆ, ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಅಪಾಯ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಕೂಡ ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತವೆಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಜೋಳ, ಸೂರ್ಯಕಾಂತಿ, ಸೋಯಾ ಬೀಜಗಳ ಎಣ್ಣೆಗಳನ್ನು ಕಾಯಿಸಿದಾಗ ಹೃದ್ರೋಗ, ಕ್ಯಾನ್ಸರ್, ಮಿದುಳಿನ ಕಾಯಿಲೆಗಳು ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಲ್ಲ ಆಲ್ಡಿಹೈಡ್ ಸಂಯುಕ್ತಗಳು ವಿಪರೀತ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುತ್ತವೆ ಎಂದೂ, ಬೆಣ್ಣೆ, ಹಂದಿಜನ್ಯ ಕೊಬ್ಬು, ಆಲಿವ್ ಎಣ್ಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಕರಿದಾಗ ಆಲ್ಡಿಹೈಡ್ ಪ್ರಮಾಣವು ಬಹಳಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಿರುತ್ತದೆ, ತೆಂಗಿನೆಣ್ಣೆಯಲ್ಲಿ ಕರಿದಾಗ ಅದು ಅತ್ಯಲ್ಪವಿರುತ್ತದೆ ಎಂದೂ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ವರದಿಯಾಗಿದೆ.

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ದಶಕಗಳಿಂದ ಸಕ್ಕರೆಭರಿತ ಆಹಾರವನ್ನೂ, ಒಮೆಗಾ 6 ಹೆಚ್ಚಿರುವ ಹೊಸ ಎಣ್ಣೆಗಳನ್ನೂ ವಿಪರೀತವಾಗಿ ಸೇವಿಸುತ್ತಿರುವುದೇ ಆಧುನಿಕ ರೋಗಗಳು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೆನ್ನುವುದು ಸುಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಅಮೆರಿಕ ಸರಕಾರದ 2015ರ ಆಹಾರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿಕೆ, ಭಾರತ ಸರಕಾರವು ಅಕ್ಟೋಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ಶಾಲಾ ಮಕ್ಕಳ ಆಹಾರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿಕೆ, ಆಹಾರ ಹಾಗೂ ಕೃಷಿ ಸಂಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ಆರೋಗ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆಯ ವರದಿಗಳು ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ಇವುಗಳ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಕಡಿತಗೊಳಿಸುವಂತೆ ಸಲಹೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ.

ಅತ್ತ ಪರ್ಯಾಪ್ತ ಮೇದೋ ಆಮ್ಲಗಳಿಂದ ರೋಗಗಳುಂಟಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಹಿಂದೆಯೂ ದೃಢವಾದ ಆಧಾರಗಳಿರಲಿಲ್ಲ, ಈಗಲೂ ಇಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಮಾಂಸ, ಮೊಟ್ಟೆ, ಮೀನುಗಳ ಮೇದಸ್ಸನ್ನೂ, ಆಲಿವ್, ತೆಂಗಿನೆಣ್ಣೆಗಳನ್ನೂ ಬಳಸುವುದೇ ಒಳ್ಳೆಯದು; ಆಳವಾಗಿ ಕರಿಯುವುದನ್ನು ಅಪರೂಪಗೊಳಿಸಿ, ಅದಕ್ಕೂ ತೆಂಗಿನೆಣ್ಣೆಯನ್ನೇ ಬಳಸುವುದೊಳ್ಳೆಯದು.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *